Mijn vorige update ging over de onvindbaarheid van vacatures door gebruik van rare vacaturetitels. Maar waarom werven we eigenlijk nog met een vacature?
Dagelijks spreek ik mensen die opzoek zijn naar een nieuwe uitdaging en door de bomen het bos niet meer zien. Daarbij geven ze vaak aan dat ze sfeer en cultuur één van de belangrijkste zaken vinden van hun nieuwe baan. In een traditionele vacaturetekst wordt vaak één alinea besteed aan hoe de cultuur is en wat de organisatie typeert. Helaas is ook deze tekst zo gestandaardiseerd dat verschillende organisatie dezelfde bewoording gebruiken. Hoe moet iemand er nu achter komen of het bedrijf bij hen past?
Het daadwerkelijke probleem ligt veel dieper. Organisatie denken vaak nog in functies die vervuld moeten worden in plaats van het aantrekken van de juiste mensen voor de organisatie. Er wordt een vacaturetekst opgesteld op basis van taken en verantwoordelijkheden, terwijl die vaak worden aangeleerd. De persoonlijke eigenschappen en competenties van een persoon worden hierbij vaak onderbelicht. Terwijl deze juist de bijdrage leveren aan jouw cultuur en jouw organisatie.
Het is dan ook veel sterker om te werven vanuit jou als werkgever. Jouw organisatie op de kaart te zetten als een mooie organisatie en jouw bijdrage te laten zien in het werkgeverschap. Door aandacht te besteden aan je huidige mensen en hun trots te uiten via verschillende kanalen, krijgen mensen een oprechter en beter beeld van jouw organisatie.
Je wilt toch mensen aantrekken die echt bij JOUW organisatie willen werken en niet op iedere passende functie solliciteren? Hoe mooi zou de arbeidsmarkt zijn als we onze bedrijven en bijbehorende cultuur en werkgeverschap gaan uiten in plaats oneindig vacatures verspreiden?
Ik hoor graag hoe jullie hierover denken😃